DNA-test weigeren? Dat heeft gevolgen!

In een recente zaak was de beweerde vader reeds overleden. Daarom richtte de moeder zich tot zijn andere twee kinderen om het vaderschap van haar dochter te laten vaststellen. 

De kinderen weigerden alle medewerking aan de onderzoeken. De rechter heeft dit omgezet in een vermoeden dat zij goed wisten wat de uitkomst zou zijn. Als ze effectief niet geloofden dat hun vader nog een dochter had, dan was het niet moeilijk om de test te doen om dit te bevestigen. 

Volgens hen mocht de rechter deze weigering niet in hun nadeel laten spelen. Ze voerden aan dat de wet deze interpretatie alleen maar voorschrijft in het geval de vermeende vader zelf weigert. 

Dat is niet het geval. Ook erfgenamen kunnen de onderzoeken niet zonder gevolg weigeren. 

In deze zaak oordeelde de rechter daarom, in combinatie met andere elementen zoals e-mails en stortingen van de beweerde vader aan de beweerde dochter, dat er voldoende bewijs was dat de overleden man de vader was.