Tweedeverblijfstaks? Mag niet!

Een aantal kustgemeenten hebben een gemeentelijke belasting ingevoerd specifiek voor de eigenaars van zogenaamde “tweede verblijven”, woningen zonder domicilie. Deze is voor hen heel winstgevend. Maar niet volgens de regels.

Tweedeverblijfstaks? Mag niet!

In het specifieke geval van De Panne had een eigenaar van een woning de bewuste belasting voor de rechter aangevochten.  

Er zijn al eerder uitspraken gekomen van de verschillende rechters. Deze bevestigen allemaal het principe van fiscale gelijkheid: belastingplichtigen moeten gelijk behandeld worden. Er mag uiteraard een verschil bestaan, maar dat moet gerechtvaardigd zijn. 

Dat is niet het geval. De gemeente haalt namelijk het merendeel van haar inkomsten uit de tweedeverblijfstaks, terwijl het deze niet alleen besteedt aan de woonzones waar de tweede verblijven zich situeren. 

De rechters stellen vast dat ook de algemene dienstverlening, die toegankelijk is voor iedereen, wordt gefinancierd met deze inkomsten. Daarom moet het inwoners en niet-inwoners op dezelfde manier belasten. 

De gemeente blijft het reglement toepassen, maar kan door deze uitspraak wel succesvol aangevochten worden.