Ook al is de aansprakelijke vervuiler bekend, de gemeente draait op voor de kosten
Een bedrijf dat verantwoordelijk was voor een olielek, weigerde de kosten te betalen voor de reiniging die de gemeente had bevolen. Op het moment van de dagvaarding was de vordering al verjaard.

Toen de gemeente Nazareth in 2011 olie in haar riolering ontdekte, gaf ze nog dezelfde dag opdracht aan een reinigingsbedrijf om deze te verwijderen en het verontreinigd terrein dat aan de oorzaak lag, op te ruimen. Dat bedrijfsterrein was van de onderneming L., die verantwoordelijk was voor de vervuiling.
De gemeente beval de facturatie van de reinigingsdiensten aan onderneming L., die weigerde te betalen. Ook de rechter oordeelde in 2016 dat er geen contractuele relatie bestond tussen beide partijen.
Dus keerde het reinigingsbedrijf zich tegen de gemeente, om de betaling van haar uitgevoerde werken te vorderen. De gemeente dagvaardde L. tot tussenkomst en vrijwaring. L. riep echter de verjaring van deze vordering in.
Hoewel de rechters in eerste aanleg en in beroep oordeelden dat het ging om een vordering tot vrijwaring en dat deze nog niet was verjaard, heeft het Hof van Cassatie deze beslissing vernietigd.
De kosten die de gemeente had besteed aan het herstel van de schade, deden geen andere schade ontstaan waardoor een nieuwe verjaringstermijn zou beginnen lopen. Het verhalen van de kosten op de voor de schade aansprakelijke persoon is geen vrijwaringsvordering.
De gemeente had L. ten laatste in 2016, vijf jaar na het ontstaan van de schade, moeten dagvaarden. Door het afwachten van de uitspraak van de eerste rechter miste zij haar kans.