Wie kan partij zijn bij het hoger beroep?

Het Hof van Cassatie heeft zich op 6 januari 2022 uitgesproken inzake hoger beroep.

Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, van 26 oktober 2020, gewezen op verwijzing na het arrest van het Hof van 12 april 2018.

Een verkeersongeval vindt plaats dat leidt tot een aansprakelijkheidsgeschil. CV vzw en haar burgerlijke aansprakelijkheidsverzekeraar, AG Insurance Belgium nv, zijn betrokken partij.

De eerste rechter veroordeelde de verzekeraar om CV vzw te vrijwaren. De verzekeraar stelde hoger beroep in, enkel tegen CV vzw.

De griffie heeft ook AB nv, verzekeraar van de bestuurder die het verkeersongeval veroorzaakte, in de procedure in hoger beroep betrokken, hoewel dit door de appellant niet was gevraagd.

AB nv heeft zich vervolgens als betrokken partij gedragen.
Een en ander volstaat om AB nv te aanzien als partij in het geding voor de rechter in hoger beroep in de zin van artikel 1054 Gerechtelijk Wetboek.

De appelrechters verklaren het incidenteel hoger beroep van CV vzw tegen AB nv ontvankelijk. Dit wordt hen verweten.

Het Hof van Cassatie brengt de toepasselijke regels ter herinnering.

De gedaagde in hoger beroep kan te allen tijde incidenteel hoger beroep instellen tegen alle partijen die in het geding zijn voor de rechter in hoger beroep, zelfs indien hij het vonnis zonder voorbehoud heeft betekend of vóór de betekening erin heeft berust (art. 1054, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek).

Elke partij die betrokken was in de procedure in eerste aanleg en in het hoger beroep, wordt aanzien als partij in het geding voor de rechter in hoger beroep in de zin van deze wetsbepaling.

Dat een partij, benevens de appellant zelf, in het hoger beroep wordt betrokken, veronderstelt dat de appellant zijn beroepsakte aan deze partij wou laten betekenen dan wel ter kennis brengen.

Brengt de griffie de beroepsakte van de appellant ter kennis van een partij die de appellant niet wilde betrekken maar waarvan hij in de beroepsakte enkel bij wijze van informatie opgave heeft gedaan, dan wordt deze daardoor geen partij in het geding voor de rechter in hoger beroep in de zin van voormelde wetsbepaling. Zij wordt dit evenmin door zich als betrokken partij te gedragen.

De beroepsrechters verantwoorden hun beslissing niet naar recht.

Het Hof vernietigt het bestreden vonnis. Het verwijst de zaak naar de rechtbank van eerste aanleg te Leuven, rechtszitting houdend in hoger beroep.